Η λειψυδρία- ερημοποίηση και οι καταστρεπτικές πυρκαγιές είναι δύο από τις τραγικές συνέπειες της κλιματικής κρίσης.

Η αλόγιστη χρήση υδάτινων πόρων σε συνδυασμό με την παρατεταμένη ανομβρία, αναδεικνύουν το ζήτημα της διαχείρισης του νερού σε μείζονος σημασίας για την επιβίωση και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Συνεπώς, η έννοια της κυκλικής οικονομίας είναι επιτακτική ανάγκη να υλοποιηθεί στην χρήση των υδάτινων πόρων, ώστε να μειωθεί η κατανάλωση νερού στο ελάχιστο.

Από την άλλη, οι ολοένα και υψηλότερες θερμοκρασίες που σημειώνονται στην γη, οδηγούν σε καταστρεπτικές πυρκαγιές, οι οποίες είναι ιδιαίτερα δύσκολο να τεθούν υπό έλεγχο και συχνά οι πυροσβεστικές δυνάμεις αποδεικνύονται ανεπαρκείς να τις ανακόψουν. Tο καλοκαίρι του 2021 ο Δήμος Διονύσου απειλήθηκε επανειλημμένα από τέτοιες πυρκαγιές. Μάλιστα, για την αντιμετώπισή τους κλήθηκαν και δυνάμεις από ξένες χώρες.

Παρατηρήσαμε ότι στο Δήμο Διονύσου υπάρχουν πολλές πισίνες, το νερό των οποίων  παραμένει ανεκμετάλλευτο σε περίπτωση πυρκαγιάς.

Το σχολείο προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους μαθητές σε θέματα κλιματικής κρίσης, αποφάσισε να ασχοληθεί η ομάδα Ρομποτικής του Γυμνασίου (“Drosoulites”) με ένα πρότζεκτ που επιχειρεί να αντιμετωπίσει και τις δύο παραπάνω αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Πρόκειται για την διάθεση του νερού της πισίνας οικιών, ξενοδοχείων ή κολυμβητηρίων σε ένα αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης που θα προστατεύει τα κτίρια αυτά και το περιβάλλον γύρω τους. Εναλλακτικά, οι δεξαμενές του συστήματος αυτού θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για άντληση νερού από πυροσβεστικά οχήματα, εφόσον αυτά έχουν καταφθάσει έγκαιρα και χρειάζονται νερό.

Κατασκευάσαμε ένα μοντέλο προσομοίωσης του συστήματος αυτού με Arduino

Μάλιστα, η ομάδα μας, πάει ένα βήμα παραπέρα και προτείνει τη δημιουργία δικτύου πυροσβεστήρων που θα τροφοδοτείται από τις παραπάνω δεξαμενές νερού και θα ενεργοποιείται όταν ένα σύστημα αισθητήρων εντοπίσει φωτιά. H θέση κάθε πυροσβεστήρα έχει γίνει με βάση την τοποθεσία της κάθε πισίνας. Ωστόσο, χάρη στην  ύπαρξη δικτύου, είναι δυνατή η τοποθέτηση πυροσβεστήρων και στα ενδιάμεσα κενά (κύκλοι με διακεκομμένες γραμμές στο παρακάτω σχήμα) ώστε να δημιουργηθεί ένα εσωτερικό και ένα εξωτερικό φράγμα νερού που θα προστατέψει την περιοχή από τις πυρκαγιές. Η ακτίνα βολής κάθε πυροσβεστήρα είναι τα 50 μέτρα.

Παράλληλα, ένα τέτοιο δίκτυο, θα αποτελούσε μια ασπίδα προστασίας για να μην περάσει η φωτιά στο παρθένο δάσος της Πεντέλης.

Επιπλέον, με την εφαρμογή αυτή, αποφεύγεται η χρήση νέων, μεγάλων ποσοτήτων νερού για την πυρόσβεση, χάρη στην επαναχρησιμοποίηση του νερού από τις πισίνες.

Βρείτε περισσότερα στο github του έργου εδώ 

Βρείτε το βίντεο του έργου εδώ